Linoleum is de meest populaire en veelzijdige vloerbedekking. Het werd 250 jaar geleden in deze hoedanigheid gebruikt. Tegenwoordig is het duurzamer geworden en heeft het een kleurenpalet gekregen.
Het tafelzeil draait…
Vier eeuwen geleden verscheen tafelzeil,die toen de ‘voorloper’ van linoleum werd. De verbindende schakel tussen deze twee materialen was de uitvinding van de Britten: zij brachten de stof aan op een hete massa bestaande uit bijenwas, hars, lijnolie en bruine kleurstof. Vervolgens werd dit recept aangepast en verbeterd, er werden verschillende kleurstoffen toegevoegd, er verschenen patronen en uiteindelijk kregen we wat nu actief wordt gebruikt in het interieurontwerp: linoleum. De massaproductie dwong fabrikanten om op zoek te gaan naar goedkopere vervangingen voor natuurlijke ingrediënten. De ontwikkeling van de chemische industrie maakte het mogelijk om kunstmatig polyvinylchloride in linoleum te introduceren, waardoor de kosten van zowel het proces als het eindproduct daalden.
Van eenvoudig tot complex
Modern assortiment vloeren,linoleum genoemd, is divers. Het bevat verschillende monsters - zowel goedkoop als niet erg praktisch, en exclusief qua kosten, uiterlijk en duurzaamheid. Huishoudelijk PVC-linoleum is de meest goedkope optie, de dikte is 1-1,5 mm, het patroon is op het oppervlak gedrukt en deze coating gaat 3-4 jaar mee, waarna deze merkbaar verslijt en moet worden vervangen. Het moet op een perfect vlak oppervlak worden gelegd om de impact op de structuur te verminderen.
Commerciële ongegronde PVC-linoleumkostenveel duurder, maar gaat ook veel langer mee: in kamers waar dagelijks veel mensen langskomen, gaat het minstens 10 jaar mee, en in een appartement zal het ongeveer een kwart eeuw trouw dienen! De dikte van dit linoleum bereikt 2 mm (dus er is geen gevaar voor snelle slijtage) en krassen zijn gemakkelijk te polijsten. Het grootste nadeel is een monochromatisch of klein patroon, wat te wijten is aan de eigenaardigheden van de structuur van het materiaal.
Coaten met basis is het volgende itemlijst met soorten linoleum. Zo'n basis kan vilt, geschuimd PVC, geweven en niet-geweven materialen, kurk en nog veel meer zijn. De warmte-isolerende basis vergroot de dikte van linoleum tot 5 mm, en de naam suggereert dat de taak van dit materiaal is om warmte vast te houden en ook de geluidsoverdracht te verminderen. De nadelen zijn onder meer een nauwgezette installatie, omdat het belangrijk is om gaten in de naden te vermijden: er kan water binnendringen en de "steun" verpesten. Zwaar meubilair laat deuken achter in dergelijk linoleum, waardoor het jarenlang op één plek moet blijven staan. Trouwens, als de basis van schuimmateriaal is gemaakt, wordt de schade door vocht dat onder het linoleum zit, tot bijna nul teruggebracht.
Commercieel meerlaags linoleum is het meestcomplexe materie. In de regel heeft het 4 lagen (soms zijn er meer), waarvan de totale dikte maximaal 4 mm is. Meestal is de onderste laag een elastische waterdichte basis, waardoor kleine oneffenheden van de vloer kunnen worden verwaarloosd, de volgende is glasvezel, wat vervorming van het linoleum voorkomt, en er zijn al een decoratieve laag en een beschermlaag op aangebracht. Het is de dikte van deze laatste die de duurzaamheid van de gehele vloerbedekking bepaalt.
