W przeciwieństwie do ogrodu japońskiego, panuje cisza i spokójzgiełku wielkiego miasta. W tym artykule podpowiemy Ci, jak stworzyć własny kawałek Krainy Kwitnącej Wiśni Harmonia, kontemplacja, natura – to słowa najlepiej charakteryzujące istotę japońskiego ogrodu, stworzonego z myślą o niespiesznym wypoczynku. Musi być wkomponowany w otaczający krajobraz, czyli ściślej mówiąc, jego aranżacja podlega zasadom ogrodów krajobrazowych. Najlepsza jest lokalizacja na południe lub południowy wschód, ponieważ w tym przypadku łatwiej będzie wybrać rośliny.
Staw jest centralnym elementem ogrodu japońskiego.Jest . Może to być jezioro, mały staw, a nawet strumień. Woda powinna wyglądać tak, jakby była tam od wieków, a nie wcale od wczoraj. Efekt ten można uzyskać umieszczając kamienie i roślinność kochającą wilgoć, np. mech, irysy czy lilie wodne, wzdłuż krawędzi lub na środku zbiornika. Aby jak najbardziej zbliżyć się do prawdziwego japońskiego ogrodu, można wypuścić do stawu karpie koi, będą one jednak wymagały dodatkowej opieki, szczególnie zimą.
Roślinność Największa trudność wprzedstawia aranżację ogrodu japońskiego w umiarkowanych szerokościach geograficznych. Powinien nie tylko przetrwać nasze zimy, ale także mieć spokojne kolory i przyćmione, głównie dekoracyjne liście. Główny ton kompozycji wyznacza kilka dużych drzew o wysokości do 2,5 metra. Średniej wielkości drzewa i krzewy pełnią funkcję wspierającą, odgradzają zaciszny zakątek od świata zewnętrznego. Nie należy sadzić roślin zbyt ciasno, gdyż kontemplacja ogrodu japońskiego w dużej mierze zależy od przestrzeni pomiędzy nimi. Akcenty zostały umieszczone przy użyciu tego, co możemy znaleźć w lesie. Mogą to być korzenie o nietypowych kształtach, omszałe pniaki lub kamienie. Nie można sobie wyobrazić japońskiego ogrodu bez sakury, posypanej delikatnymi różowymi kwiatami. Preferuje gleby obojętne i półcień, jest ciepłolubna i nie toleruje mrozu. Dlatego w zimnych regionach można zaszczepić sakurę na podkładce północnych odmian wiśni lub zastąpić ją migdałami stepowymi lub śliwkami ozdobnymi.
Tradycyjną rośliną ogrodową jest klonJapoński. Ma pięknie rozcięte liście, które w zależności od odmiany mogą mieć różne kolory - od zielonego po karmazynowy. Klon preferuje gleby próchniczne o odczynie lekko kwaśnym i raz w roku nawozy wolno działającym nawozem. Dorosła roślina ma bardzo delikatne gałęzie, które mogą odłamać się od mokrego śniegu i jest wrażliwa na mróz.
Jeśli klimat nie pozwala cieszyć się językiem japońskimklon, można go zastąpić czarnym bzem. Niestety nie posiada aż tak szerokiej gamy wybarwień liści, ale i u nas można spotkać ciekawe ciemnoczerwone odmiany. Czarny bez jest bezpretensjonalny w pielęgnacji, wymaga jedynie nawożenia w postaci nawozów mineralnych raz w roku.
Doskonała jako krzewyodporne na zimno odmiany rododendronów, takie jak Jakuszimański lub rododendron o krótkich owocach. Wytrzymują mrozy do -30°C. Ale nawet te rododendrony są pokryte gęstym materiałem na zimę, a na korzeniach umieszcza się warstwę ściółki. Na początku wiosny delikatne pąki i liście należy chronić przed słońcem, w tym celu do palików od strony południowej przymocowuje się materiał zacieniający.
Bezpretensjonalne wyglądają nie mniej imponującokrzewy berberysu Thunberg i spirei japońskiej. Berberys to doskonała roślina ozdobna o liściach, która doskonale zachowuje swój nadany kształt. Przeciwnie, Spirea korzysta z wielu małych różowych kwiatów.
Drzewa iglaste są często używane w ogrodzie japońskimrośliny. Można bezpiecznie wybierać różne rodzaje sosny, jodły, świerku i jałowca. Od wysokich i zielonych po karłowate i niebieskie, w zależności od rodzaju gleby. Oprócz klasycznych roślin, w ogrodzie japońskim dozwolone jest stosowanie roślin. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku zimnych regionów, ponieważ można je łatwo przechowywać w pomieszczeniu na zimę.
Małe formy architektoniczne Oddzielnie wkompozycje wykorzystują małe formy architektoniczne. Harmonię w duszy szczególnie dobrze osiąga się w wygodnym miejscu, a przynajmniej na ławce. Można je wykonać nie tylko z drewna, ale z bambusa, zwłaszcza że nie będzie można go sadzić na żywo w zimnym klimacie. Most nad stawem może połączyć teren rekreacyjny z resztą ogrodu.
Cechą ogrodu może być kamieńrzeźby związane z filozofią japońską, czy kamienne latarnie. Te ostatnie można wykonać tradycyjnie - w przypadku świec lub można do nich podłączyć prąd; w każdym razie stworzy to tajemniczą i romantyczną atmosferę. Ważne, żeby nie przesadzić, każdy szczegół powinien mieć swoje miejsce i nie przeciążać przestrzeni.
Ścieżki w ogrodzie japońskim są najczęściej wykonane, rzadziej ze żwiru. Jednocześnie są kręte i mają różną szerokość, bo w przyrodzie nie ma idealnie gładkich ścieżek. Kamienie są wybierane tak, aby były płaskie i miały nierówny kształt; duże szczeliny powodują wrażenie zaniedbania. Ścieżki mogą prowadzić w ślepe zaułki, aby pokazać ludziom, że czasami warto się zatrzymać i po prostu cieszyć się spokojem.
Ogród japoński: instrukcja na temat aranżacji i lista roślin
