Instalacja pomaga w dekorowaniu wnętrza.Największą popularnością cieszą się sufity podwieszane wykonane z drewna. Nazwa projektu wzięła się od sposobu mocowania paneli od dołu do sufitu. Montuje się je w pomieszczeniach z podłogami drewnianymi i betonowymi.
Schemat urządzenia sufitu drewnianego.
Podstawowe techniki
Eksperci podkreślają kilka technologiiprodukcji takich konstrukcji. Najbardziej znane to - sufity podwieszane i kasetonowe. W pierwszym wariancie stosuje się podszewkę lub podszewkę euro. Deski wykonane są z drewna lipowego, iglastego lub dębowego. Mocuje się je do ramy stropu i łączy za pomocą połączenia typu pióro-wpust. Konstrukcja przypomina panele sufitowe, ale zamiast pojedynczych desek, mocuje się do nich całe panele. Sufity dekoracyjne wykonuje się z płyt. Konstrukcje pokryte są fornirem wykonanym z drogiego drewna i mają atrakcyjny wygląd. Sufit podwieszany z płaskorzeźbą wykonany jest z rozszczepionego drewna. Prostokątny blank jest dzielony wzdłuż i mocowany do ramy gładką powierzchnią. Widoczne odpryski tworzą niepowtarzalny wzór na suficie. Konstrukcje kesonowe powstają z modułów w kształcie pudełek, zwanych kesonami. Technologia ich produkcji jest najbardziej skomplikowana, a wygląd gotowej konstrukcji imponujący. Eksperci podkreślają następujące zalety tego typu wykończenia:
Opcje projektowania sufitów.
- Trwałość w obecności odpowiedniej pielęgnacji drewna;
- odporność na wpływy środowiska;
- zgodność ekologiczna: w drewnie i impregnacji nie zawierają substancji toksycznych;
- wysoki stopień izolacji dźwiękowej i cieplnej;
- atrakcyjność: eksperci nie zalecają malowania drewna, jest on otwierany bezbarwnym lakierem.
Do wad rozpatrywanego projektu zalicza się:
- narażenie na grzyby, chrząszcze korniki: panele drewniane należy traktować specjalnymi preparatami;
- palność: suche drewno łatwo zapala się, konieczne jest zastosowanie mieszaniny ognioodpornej;
- wysoki koszt.
Możesz zaoszczędzić na kosztach konstrukcji, jeśli wykonasz prace wykończeniowe samodzielnie. Powrót do spisu treści</a>
Instrukcja krok po kroku
Zanim zaczniesz montować sufit drewnianyprowadzą prace przygotowawcze. Ponieważ po ułożeniu paneli wysokość pomieszczenia zmniejszy się o 10–15 cm, specjaliści zalecają, aby wcześniej dokonać pomiarów i upewnić się, czy wysokość ścian w pomieszczeniu pozwala na takie wykończenie. Będziesz potrzebować planu instalacji elektrycznej pokazującego rozmieszczenie opraw oświetleniowych. Aby zamontować sufit drewniany, potrzebne będą następujące materiały i narzędzia:
Narzędzia do montażu sufitów drewnianych.
- podszewka z drewna iglastego lub imitacja drewna;
- śruby 2,5х25;
- szyny 40x20;
- internat blokowy;
- szok kołkowy 6x60;
- pasek;
- żyłka wędkarska;
- materiały lakiernicze i lakiernicze.
Przed rozpoczęciem prac wykończeniowych należy wykonać powierzchnięIzolację wykonuje się przy użyciu materiałów paroszczelnych i hydroizolacyjnych, pianki poliuretanowej, papy lub pergaminu, izolacji, płyt płytowych, płyt gipsowo-kartonowych lub płyt pilśniowych oraz gwoździ. Pierwszym etapem jest stworzenie warstwy paroizolacyjnej. Materiały nadające się do tego:
Materiał umieszczany jest pomiędzy belkami wzdłuż,nakładając się na wysokość belki. Mocowanie wykonuje się za pomocą zszywacza budowlanego lub spinaczy biurowych. Następnym krokiem jest wybór izolacji. W tym celu można wykorzystać wełnę szklaną, wełnę ekologiczną, keramzyt, wełnę mineralną i styropian. Warstwę izolacji układa się równo z belkami stropowymi. Na wierzchu kładzie się warstwę hydroizolacji. Zastosowanie ecowool eliminuje potrzebę stosowania folii ochronnej. Na warstwie hydroizolacji w poprzek belek układa się płytę wykonaną z płyt. Zastosowanie takiego rozwiązania osłony pozwala na swobodne przemieszczanie się po dachu w przypadku konieczności jego naprawy, chroniąc osłonę przed dodatkowymi obciążeniami. Eksperci radzą, aby dobrze ocieplić strop w okolicy komina, jeśli nie ma poddasza i przewód kominowy przechodzi przez poddasze. Zaleca się stosowanie materiałów niepalnych, wytrzymujących temperaturę do 200°. Warstwa izolacji termicznej na całym obwodzie komina i przy jego wyjściu powinna wynosić co najmniej 25-30 cm. Zaleca się wykonanie uszczelki azbestowej między warstwą izolacji a belkami. Nie ma konieczności układania warstwy izolacyjnej, jeśli buduje się poddasze, jednak zaleca się wykonanie warstwy izolacji akustycznej. W tym celu stosuje się suchy piasek lub trociny zmieszane z wapnem. Powrót do spisu treści</a>Toczenie i wykańczanie powierzchni ZawieszoneDrewniany sufit jest przymocowany do drewnianej ramy. Listwa montowana jest z odstępem między listwami 30 cm. Wykonana jest z listew 20x40 mm. Wzdłuż krawędzi i w środku sufitu rozciągnięta jest żyłka, wzdłuż której zostaną zamocowane listwy.
Schemat montażu drewnianych listew.Pierwszy pas umieszcza się blisko ściany (prostopadle do desek ze standardowym poszyciem, w poprzek lub wzdłuż płaszczyzny). Poszycie pod kątem 45° wymaga ułożenia desek na całym obwodzie. W punktach mocowania deski umieszczane są na belkach, aby zapewnić równomierne ich ułożenie. Po zamontowaniu ramy z listew sufit zostaje zakryty. Należy określić długość desek i odciąć nadmiar. Łączność elektryczna jest ukryta pod deskami. Eksperci radzą używać wielożyłowego, nienagrzewającego się przewodu miedzianego z rezerwą mocy. Konstrukcja będzie zamontowana na panelu sufitowym z zachowaniem 2 mm odstępu od ścian. Drewno jest podatne na kurczenie się, ściskanie i rozszerzanie, dlatego materiał ten zajmuje mało miejsca. Okładzinę mocuje się do listew za pomocą wkrętów samogwintujących, które wkręca się w rowki. Aby zapobiec wystaniu główek gwoździ, należy przymocować poszycie do listwy przy użyciu wysokiej jakości kleju. Mocowanie paneli przy pomocy wkrętów z ozdobnymi łbami pomaga nadać wnętrzu niecodzienny wygląd. Po zamocowaniu panele drewniane pokrywane są warstwą farby lub lakieru. Odcień podszewki zmieniany jest za pomocą specjalnych barwników, które nadają materiałowi naturalny odcień orzecha, dębu lub sosny, zachowując jednocześnie naturalną fakturę drewna. Eksperci nie zalecają pokrywania powierzchni błyszczącymi lakierami, które powodują, że sufity stają się błyszczące i szybko męczą oczy. Na powierzchnię nakładana jest pierwsza warstwa lakieru. Po wyschnięciu powłokę przeciera się drobnoziarnistym papierem ściernym (aby usunąć kłaczki i pęcherzyki powietrza). Procedurę należy powtórzyć 2-3 razy.
