Jak stworzyć wnętrze, w którym człowiekczy osoby o ograniczonej sprawności ruchowej będą czuły się komfortowo nie tylko fizycznie, ale i emocjonalnie? Dzisiaj w naszym materiale jest wyjątkowy projekt projektowy Anastasii Topoevej. Stworzenie stylowego i przytulnego wnętrza dla młodej pary w jednopokojowym mieszkaniu mogłoby się wydawać nie najtrudniejszym zadaniem dla projektanta. Jednak praca nad tym projektem stała się prawdziwym sprawdzianem talentu i profesjonalizmu dla architektki Anastazji Topoevej i jej współautorów: Niko Rickerta i Martina Tamkego. Rzecz w tym, że małżeństwo mieszkające w mieszkaniu nie jest całkiem zwyczajne: mąż porusza się na wózku inwalidzkim. Anastazja Topojewa, architekt, szefowa moskiewskiego biura firmy „PTAM nr 2”. Ukończyła Woroneską Szkołę Sztuk Pięknych, uzyskując tytuł artysty-malarza, a także Moskiewski Państwowy Uniwersytet Sztuki i Przemysłu im. Stroganowa, uzyskując z wyróżnieniem tytuł architekta wnętrz. Członek Związku Architektów. Zespół kreatywny stanął przed trudnym zadaniem. Trzeba było nie tylko pięknie i praktycznie udekorować przestrzeń, ale i zorganizować ją tak, aby Roman (bo tak ma na imię właściciel mieszkania) mógł się po niej swobodnie poruszać i radzić sobie bez pomocy z zewnątrz: wyjmować rzeczy z szafy, , otwierać drzwi, obsługiwać sprzęt. Projektanci nie tylko podjęli wyzwanie, ale także postawili sobie dodatkowe cele. Zgodnie z ich ideą, wnętrze mieszkania miało być komfortowe pod względem emocjonalnym, a nawet mieć pozytywny wpływ terapeutyczny na psychikę mieszkańców. Mimo małej powierzchni mieszkania,Udało nam się zorganizować sypialnię połączoną z salonem, niewielkie biuro, przestrzeń do przechowywania rzeczy, w tym osobne pomieszczenie na wózek dziecięcy, a nawet małą siłownię (tuż na korytarzu). Aby ułatwić właścicielowi poruszanie się po mieszkaniu, usunięto wszystkie progi i poszerzono otwory drzwiowe. Dzięki zastosowanemu w projekcie systemowi inteligentnego domu Roman mógł sterować oświetleniem, ekranem projektora, sofą, półkami i drzwiami bezpośrednio ze swojego iPada. Szafa wyposażona jest w specjalny system podnoszenia z długimi uchwytami, który umożliwia wyciąganie ubrań z fotela. Półki regału posiadają automatyczne okucia, za pomocą których można je podnosić i opuszczać. Naszym zdaniem: - Jedynym elementem funkcjonalnie niedokończonym jest, naszym zdaniem, balkon. Mimo że miała to być przestrzeń sprzyjająca kontaktowi z naturą, niewielki stolik kawowy i krzesło dla żony właściciela lub kilka półek z książkami uczyniłyby ją bardziej przytulną i praktyczną. Pierwsza rzecz, która rzuca się w oczy po wejściuApartament wyróżnia się niezwykłym projektem sufitu. Jego elementy zostały docięte na zamówienie według wzorów autora i zmontowane w fabryce. W niektórych miejscach sufit łączy się ze ścianami, tworząc intrygującą grę płaszczyzn, której niekonwencjonalny kształt nawiązuje do pierwotnej, naturalnej asymetrii przyrody. Przerwane linie tworzą niezwykłą grę światła i cienia, która zmienia się w zależności od pory dnia. Lustra na suficie i ścianach służą stworzeniu efektu dodatkowej głębi i powiększenia przestrzeni. Naszym zdaniem: - Dzięki nietypowemu sufitowi ze wszystkimi załamującymi się płaszczyznami, wystrój salonu nie wydaje się pusty i nudny. Nawet pomimo niemal zupełnego braku dekoracji, pomieszczenie wygląda harmonijnie i emanuje charakterem. Projekt sufitu nie jest przeznaczony wyłącznie donie tylko jako element dekoracyjny, ale także jako kamuflaż wbudowanych lamp, projektora, ekranu i klimatyzatora. Parkietowa podłoga została ułożona w artystyczny sposób i nawiązuje do projektu sufitu. Lakoniczna kolorystyka bazuje na jasnych odcieniach, które nie odwracają uwagi od efektów światła i cienia. Efekt terapeutyczny zapewnia oświetlenie w kolorach RGB, które opiera się na zasadzie chromoterapii (światłoterapii): jego odcienie zmieniają się płynnie, zmieniając tym samym wnętrze i korzystnie wpływając na układ nerwowy. Materiały dostarczone przez projektantkę Anastasię Topoevą. Zdjęcie: Konstantin Dubovets