Nowoczesna konstrukcja sugeruje użyciewszelkiego rodzaju płyty gipsowo-kartonowe do okładzin powierzchni ścian. W tym przypadku zastosowanie metody ramowej wynika z konieczności starannego ukrycia nierówności ściany i ukrycia różnych połączeń, na przykład rur, przewodów lub kanalizacji.
Ściany z płyt gipsowo-kartonowych pomogą ukryć nierówności lub istniejącą komunikację. Istnieje kilka opcji okładzin ramy:
Zalety ramowej metody pokrywania ścian płytami gipsowo-kartonowymi:
Schemat technologiczny pokrycia ścian płytą gipsowo-kartonową na ramie metalowej.
- możliwość idealnie wypoziomować powierzchnię ściany, aby ukryć jej nierówności;
- najszybsza realizacja pracy;
- możliwość ukrycia wszystkich linii komunikacyjnych, na przykład przewodów elektrycznych, rur doprowadzających wodę i kanalizacji;
- dodatkowa możliwość wykonania izolacji dźwiękowej i termicznej powierzchni ściany.
Wymagane narzędzia i materiały:
- arkusze płyt gipsowo-kartonowych (GLC), których długość waha się od 1200 do 3000 mm, a szerokość — 1200 i 12,5 mm;
- materiał do izolacji dźwiękowej i termicznej powierzchni ściany;
- Drewniane listwy lub profil metalowy, w zależności od rodzaju ramy;
- wieszaki i śruby, a także kołki do mocowania do ściany;
- wiertarka i śrubokręt;
- Piła do metalu (metoda ramowa wykorzystująca profil metalowy);
- klej montażowy do płyty gipsowej (Knauf jest uważany za najbardziej popularny i wysokiej jakości klej);
- narzędzia do zaznaczania, na przykład, pionu, poziomu i ołówka;
- młotek, korzystnie z gumy;
- samoloty do pracy krawędziowej.
Prawidłowy dobór materiału do budowy osnowy
Typy profili i zakres.Zastosowanie ramy pod płytami gipsowo-kartonowymi jest pożądane, jeśli konieczne jest wyrównanie ścian. Jest to idealna opcja do ukrycia linii komunikacyjnych o różnym przeznaczeniu lub przewodów elektrycznych. Jeśli dodatkowo zastosujesz wełnę mineralną lub styropian, możesz znacznie ocieplić pomieszczenie. W razie potrzeby ściana może być dźwiękoszczelna. Konieczne jest utworzenie ramy do płyt kartonowo-gipsowych na ścianie z profili metalowych lub listew drewnianych. W takim przypadku zaleca się, aby przed użyciem listwy drewniane zabezpieczyć specjalnymi związkami przeciwgrzybiczymi. Stosowanie ościeżnicy drewnianej dopuszczalne jest wyłącznie w suchych pomieszczeniach. Wilgoć szkodzi drzewu. Każdy pojedynczy pasek powinien być dobrze wysuszony i wolny od sęków. W ten sposób można wyeliminować możliwość odkształceń powstałych po całkowitym wyschnięciu. Jeśli sęki pozostaną, taki drewniany pasek może łatwo pęknąć. Zastosowana szyna musi być całkowicie nienaruszona, bez najmniejszej wady. Do wykonania ościeżnicy drewnianej pod płyty gipsowo-kartonowe najlepiej wybrać listwę o wymiarach 3x5 cm, przy czym przód jest szerszy. Do tego zostanie przymocowana płyta gipsowo-kartonowa.
Istnieją dwie możliwości montażu ramyprofil metalowy: poprzeczny (a) i podłużny (b). Jeśli korzystasz z opcji ramki, musisz odpowiedzialnie podejść do jej tworzenia. To do ramy zostaną w przyszłości przymocowane arkusze płyt gipsowo-kartonowych. Aby wykonać metalową ramę, odpowiednie są specjalne profile produkowane w fabrykach. Im twardszy profil, tym lepiej. Jeśli chodzi o rozmiary, można kupić profile o wysokości 2, 2,5 i 3 m o wymiarach 3x6 cm. Nie ma znaczących różnic pomiędzy mocowaniem płyt gipsowo-kartonowych do ramy drewnianej lub metalowej. Dlatego następnie rozważymy opcję użycia profilu metalowego. To on jest najpopularniejszy. Wróć do treści</a>
Procedura montażu płyt kartonowo-gipsowych na powierzchni ściany
Ważny!Prace przy montażu płyt gipsowo-kartonowych należy przeprowadzić już w momencie wykańczania pomieszczenia. Jeśli dzieje się to zimą, konieczne jest zapewnienie działającego ogrzewania i dodatniej temperatury w pomieszczeniu (nie niższej niż 10°C). Wróć do treści</a>
Sekwencja instalacji
Schemat okładziny ściennej z płyt gipsowo-kartonowych na listwachz profilu. Najpierw musisz zaznaczyć położenie każdego elementu ramy. Dla wygody i dokładności prac przy montażu przegród najlepiej jest wykonać oznaczenia na podłodze z obowiązkowym oznaczeniem profili regałów, konstrukcji drzwi i okien. I dopiero wtedy za pomocą pionu przenieś oznaczenia na powierzchnię ścian. Jeżeli okładzina ma długość większą niż 15 m, konieczne jest wykonanie dylatacji. Jeśli chodzi o złącza dylatacyjne, należy je wykonać na złączach dylatacyjnych budynku. Ważny! Zaleca się wstępne przyklejenie profili, które później będą przylegać do powierzchni podłogi i sufitu taśmą uszczelniającą lub zabezpieczenie ich uszczelniaczem na bazie silikonu. Biorąc pod uwagę wcześniej nakreślone oznaczenia, montuje się profile prowadzące, które następnie mocuje się do powierzchni podłogi i sufitu za pomocą specjalnych kołków. Te profile stojaków, które przylegają do powierzchni ściany, są również zabezpieczone kołkami. Zaleca się, aby stopień mocowania nie był większy niż 1 m. Zabrania się jednak umieszczania więcej niż trzech mocowań na jednym profilu. Montaż stojaka ramowego odbywa się w odstępach co 60 cm w poziomie lub w pionie. Jeżeli jako okładzinę stosowane są płyty gipsowo-kartonowe, zaleca się usunięcie wkrętów samogwintujących.
Schemat układania płyt gipsowo-kartonowych na profilu.Całkowita długość profilu regału powinna być o 10 cm mniejsza niż wysokość pomieszczenia. W procesie licowania profilu z powierzchnią sufitu zaleca się wstępne przymocowanie go do ściany za pomocą specjalnej taśmy do uszczelnienia za pomocą wieszaków bezpośrednich. Krok mocowania wieszaków musi wynosić co najmniej 1,5 m, ale nie więcej niż trzy jednostki na element profilowy. Mocowanie skrajnych wieszaków od dołu i od góry następuje w odstępie nie większym niż 1,5 cm od sufitu. Wróć do treści</a>
Zalecenia mistrza
Jeśli chcesz wyprodukować bardziej sztywnymocując ramę, najlepiej nie używać bezpośrednich wieszaków. Można je zastąpić wycinkami profili wygiętymi w kształcie litery „L”. Na życzenie klienta we wnęce ościeżnicy można umieścić materiał do izolacji termicznej i akustycznej, dzięki czemu ściana stanie się bardziej funkcjonalna. W przypadku konieczności poprowadzenia linii elektroenergetycznych lub innego rodzaju przez miejsce mocowania ościeżnicy prace należy wykonywać wyłącznie na powierzchniach podłoża. Zabrania się układania kabli wewnątrz ramy wzdłuż profilu stojaka, gdyż w trakcie wkręcania śruby istnieje ryzyko uszkodzenia kabla.
Obliczanie profilu do montażu.Równocześnie z montażem ościeżnicy zaleca się przymocowanie ościeżnic do materiału okładzinowego. W tym celu po obu stronach zamocowano wzmocnione profile wspierające regał. Takie wzmocnienie jest możliwe dzięki zastosowaniu specjalnego profilu, jego pomocniczego odpowiednika lub drewnianego klocka, którego rozmiar odpowiada wymiarom po wewnętrznej stronie profilu stojaka. I dopiero po zakończeniu takich manipulacji konstrukcyjnych eksperci zalecają przymocowanie skrzynki do stojaków, zainstalowanie nadproża opartego na profilu prowadzącym nad otworem i zabezpieczenie ich śrubami oraz zainstalowanie stojaka pośredniego nad skrzynką.
W procesie uszczelniania powstałych szwówZaleca się stosowanie taśmy wzmacniającej pomiędzy poszczególnymi arkuszami płyt kartonowo-gipsowych. Za jego pomocą można znacznie wzmocnić i uszczelnić szew. W przypadku gdy taśma nie radzi sobie dobrze z przypisanymi jej funkcjami, na szwach tworzą się pęknięcia. Co więcej, nawet zastosowanie nowoczesnych, wysokiej jakości szpachlówek nie zawsze może poprawić obecną sytuację. Dlatego użycie taśmy wzmacniającej jest uważane za obowiązkową operację podczas uszczelniania szwów między arkuszami płyt kartonowo-gipsowych, szczególnie jeśli mają one cienką, prostą lub ściętą krawędź. Wróć do treści</a>
Odmiany taśm wzmacniających
Nowoczesna baza materiałów budowlanych isurowców stwarza niepowtarzalną możliwość wyboru różnorodnych taśm do zbrojenia. Dostępne są taśmy lavsan, polipropylenowe, z włókna szklanego, papierowe i samoprzylepne siatkowe. Naturalnie mają one różną budowę i dlatego różnią się ich właściwościami wzmacniającymi. Na przykład taśmy lavsan i polipropylenowe zaczynają się łatwo rozciągać pod obciążeniem. Dlatego podczas obciążenia rozciągającego ten ostatni nie jest w stanie tego wytrzymać, a całe zbrojenie spada na najcieńszą warstwę szpachli. Ta ostatnia zaczyna pękać, podczas gdy taśma Mylar może pozostać całkowicie nieuszkodzona. Oczywiste jest, że niezawodność takiego szwu pozostawia wiele do życzenia. Co więcej, sytuacja ulegnie pogorszeniu, jeśli grubość i gęstość samej taśmy będzie niewielka.
Aby ukryć szwy, zastosujsiatka wzmacniająca i kit. Taśma z włókna szklanego, w przeciwieństwie do wyżej wymienionych analogów, nie rozciąga się. Ale jego właściwości wytrzymałościowe są również niskie. Dlatego szew nie będzie wysokiej jakości. Szczególną uwagę należy zwrócić na zastosowanie taśmy samoprzylepnej. Eksperymenty wykazały, że nie ma dużej różnicy pomiędzy szwem zaklejonym tą taśmą a szwem całkowicie nieobrobionym. A wytrzymałość na rozciąganie taśmy samoprzylepnej jest minimalna. Ale wzmocnienie szpachli nie następuje z innych powodów. Tak więc lokalizacja taśmy samoprzylepnej nie znajduje się na górze, ale na dole szpachli i graniczy z powierzchnią kartonu. Dlatego najważniejszy obszar szpachlowania wymagający wzmocnienia jest całkowicie niezabezpieczony. Dodatkowo, wzdłużne nitki siatki odkształcają się w procesie rozciągania i w ogóle nie trzymają szwu. Prace eksperymentalne wykazały, że taśma papierowa jest uważana za najbardziej odpowiednią do zbrojenia. To właśnie umożliwia nadanie wysokiej wytrzymałości szwowi między arkuszami płyt kartonowo-gipsowych. Taśma ta nie może być rozciągana i uważa się, że ma dużą wytrzymałość na rozciąganie. Jeśli weźmiemy pod uwagę właściwości wytrzymałościowe szwu z płyty gipsowej, jest on kilkakrotnie skuteczniejszy niż jego analogi. Nie bez powodu profesjonalne firmy budowlane używają wyłącznie taśmy papierowej do wzmacniania szwów. Zaleca się stosowanie taśmy papierowej, która charakteryzuje się dużą wytrzymałością i mniejszą grubością. Warto wybrać taśmę, której powierzchnia nie jest idealnie gładka, a wręcz szorstka. Można wtedy uzyskać najlepszą przyczepność szpachli do powierzchni taśmy i wyeliminować możliwość odklejania się. W taśmie papierowej powinny znajdować się małe dziurki. W takim przypadku przepływ powietrza przejdzie przez niego i zapobiegnie tworzeniu się pęcherzyków.</ ul>
