Szczeliny w wykładzinach podłogowych montowanych z arkuszylaminowane płyty drewniane mogą zrujnować cały wygląd wspaniałej podłogi w mieszkaniu lub biurze. Znajomość możliwych przyczyn, które mogą spowodować uszkodzenie wykładziny podłogowej, może uchronić ją przed tym już na początkowym etapie układania podłogi.
Układ podłóg laminowanych. Aby uniknąć tych problemów, należy pamiętać, że układanie laminatu musi odbywać się zgodnie z pewnymi zasadami technologicznymi.
Charakterystyka podłóg laminowanych
Laminat — wykładzina podłogowa, wizualnaprzypomina parkiet, ale poza wyglądem nie ma z nim nic wspólnego. Stosowana w życiu codziennym i skrócona do minimum nazwa „laminat” oznacza nowoczesny materiał budowlany na bazie płyt pilśniowych (DFB), których górna część pokryta jest folią z tworzywa sztucznego o złożonym składzie. Ta powierzchnia, czasem nawet nie jedna, ale warstwa kompozytowa, służy do ochrony arkuszy materiału przed wilgocią, światłem słonecznym, brudem i spowalnia ścieranie pod wpływem naprężeń mechanicznych. Podstawa nośna samej płyty — Jest to płyta pilśniowa o dużej gęstości. Na przykład płyta pilśniowa MDF stosowana do produkcji mebli ma tylko średnią gęstość i nie jest wykorzystywana do produkcji wykładzin podłogowych. W krajach europejskich stosowana jest klasyfikacja tego typu podłóg, w której klasa przypisana materiałowi odpowiada jego odporności na naprężenia mechaniczne i ścieranie. Im wyższa klasa, tym mocniejszy laminat. Praktyczność tego materiału, jego właściwości użytkowe, możliwość wyboru laminatu o dowolnym kolorze i wzorze sprawiły, że jest on obecnie bardzo popularny. Wróć do treści</a>
Technologia układania płyt laminowanych
Opcje instalacji laminatu.Podłogi laminowane dostarczane są w postaci cienkich (o grubości 6-11 mm) pasków, których wymiary wahają się od 1000 do 1400 mm długości i do 200 mm szerokości. Na krawędziach podłużnych i końcowych tych listew znajdują się specjalne rowki i haczyki, które łącząc dwa paski materiału tego samego typu o tych samych bokach tworzą swoiste połączenie „zamkowe”, które szczelnie utrzymuje te paski względem siebie. Kształt elementów trzymających takich „zamków” determinuje sposób łączenia laminatu:
- wprowadzenie w "zamek" rowka poprzedni pasek odpowiadających elementów następnego jest wykonany pod kątem 30 ° do płaszczyzny podłogi;
- Wejście w "blokadę" poprzedniego paska odpowiadających elementów następnego następuje w płaszczyźnie podłogi (nachylenie tej ostatniej wynosi zero).
Aby naprawić trwające połączeniezapełniła się, zaleca się kilka uderzeń młotkiem w wolny koniec płyty podłogowej łączonej za pomocą odpowiedniego klocka drewnianego. Ponadto przyłożoną siłę należy tak dozować, aby uderzeniami nie uszkodzić wystającego pióra płyty. Ponieważ, w zależności od cech technologicznych zastosowania takiego materiału, podczas układania laminatu należy zapewnić początkową szczelinę między wykładziną podłogową a ścianami pomieszczenia, gdy płyty są ułożone wzdłużnie, montaż rozpoczyna się od ułożenia elementów ograniczających (wzoru) zapewniających jego zgodność.
Schemat przemieszczenia układuRestrykcyjny szablon można wykonać z dostępnych materiałów: listew lub po prostu drewnianych klocków o wymaganych rozmiarach. Szerokość tej szczeliny może wynosić od 10 do 15 mm, ale należy ją zapewnić. Faktem jest, że pod wpływem wilgotności i temperatury pomieszczenia możliwe jest odkształcenie ułożonych w nim płyt powierzchni podłogi. Gdy w takiej sytuacji materiał płyty rozszerza się, powstały nadmiar laminatu wymaga dodatkowej wolnej przestrzeni, aby się zmieścił. Przestrzeń ta ma służyć jako szczelina początkowa, dlatego nazywana jest „odkształceniem”. Taka szczelina jest zapewniona nie tylko w stosunku do ścian pomieszczenia, ale także w stosunku do innych jego elementów. Dotyczy to również wszystkich mediów wychodzących z podłogi. Biorąc pod uwagę wymagania dotyczące szczeliny „odkształcalnej”, należy zauważyć, że podczas mocowania listew przypodłogowych i progów dekoracyjnych, po zakończeniu prac montażowych przy montażu wykładziny podłogowej, konieczne jest wykonanie określonych elementów złącznych w taki tak, aby w pełni możliwe było wykorzystanie powstałej luki. Ogólne wskazówki montażowe obejmują zalecenie układania listew podłogowych prostopadle do kierunku światła dziennego, tak aby szczeliny na ich łączeniach były mniej widoczne. Dodatkowo zaleca się, aby najbliższe styki pasów sąsiednich rzędów były oddalone od siebie o więcej niż 40 mm. Wróć do treści</a>
Wyrównanie powierzchni laminatu
Układ laminatu.Podczas układania podłóg laminowanych bardzo ważna jest płaska i czysta powierzchnia spodnia, ponieważ jeśli różnica wysokości na niej przekracza 3 mm, „zamki” łączące paski zwykle nie są w stanie wytrzymać obciążenia. Wskazane jest przestrzeganie normy dotyczącej zmian wysokości: nie więcej niż 1 mm w pionie na 1 m podłogi. Dlatego nie zaleca się stosowania starej drewnianej podłogi jako podłoża. Lepiej jest położyć taką wykładzinę na odpowiednim wylewce betonowej, z której wcześniej usunięto wszystkie występy i wgłębienia, a ułożenie laminatu poprzedzi dokładne oczyszczenie powierzchni z fragmentów gruzu, kurzu i piasku. W szczególnie trudnych warunkach warto zastosować posadzki samopoziomujące, które potrafią wyrównać różnice wysokości powierzchni nawet do 20 mm. Czasami w technologii montażu podłóg laminowanych stosuje się specjalne materiały, które po ułożeniu na podłożu służą zarówno jako kompensator nierówności leżących pod spodem, jak i jako podstawa izolacyjna dla pokrycia wierzchniego. Biorąc pod uwagę zdolność elementów podłóg laminowanych do zmiany wymiarów geometrycznych pod wpływem temperatury i wilgoci, montaż zazwyczaj odbywa się metodą swobodnego układania, bez sztywnego mocowania do podłoża. Wróć do treści</a>
Powody pojawienia się luk
Narzędzia do układania podłóg laminowanych.Szczeliny mogą mieć charakter specjalnie zorganizowany (technologiczny) i awaryjny, pojawiając się w miejscach rozłączania stropów. Pytania o to, co i jak może uszkodzić laminowany materiał podłogowy, specjalnie stworzony, aby wytrzymać odpowiednie obciążenia, od dawna interesują specjalistów z nim pracujących. Przyczyny powodujące deformację podłogi, w tym pęcznienie powierzchni listew, ich oddzielenie od siebie, pojawianie się szczelin między listwami i „brzmienie” podłogi, zostały zbadane i przeanalizowane przez profesjonalistów. W rezultacie zidentyfikowano grupę głównych sytuacji, w których warunki prac montażowych, warunki eksploatacji podłogi oraz „czynnik ludzki” powodują obniżenie jakości ułożonej podłogi laminowanej, aż do późniejszego uszkodzenia podłogi. drugie: Zakup wadliwych pasków laminatu, które:
- nastąpiły uszkodzenia elementów powiązanych ze sobą "zamków";
- stwierdzono uszkodzenie górnej ochronnej powłoki z tworzywa sztucznego.
Wróć do treści</a>Sposoby eliminacji powstałych luk Pierwsza metoda — Jest to proste zapobieganie ich pojawianiu się, dla którego konieczne jest przestrzeganie zalecanej technologii układania i montażu podłóg laminowanych.
Luki podczas montażu Przed rozpoczęciem montażupracy zakupione materiały, bez rozpakowywania, należy umieścić w pomieszczeniu, w którym będą w przyszłości wykorzystywane w celu „aklimatyzacji” na dwa–trzy dni. Zaleca się utrzymywanie temperatury w pomieszczeniu na poziomie około 18°C. Po otwarciu opakowania należy sprawdzić materiał pod kątem wad, przede wszystkim stan końcówek i części wzdłużnych „zamków” oraz wierzchnią powłokę ochronną. Przed przystąpieniem do montażu podłogi laminowanej należy również pamiętać, że pomimo zastosowania warstwy ochronnej, laminatu nie należy ponownie sprawdzać wodą, szczególnie w obszarze łączenia płyt. Zaleca się, aby wodę, która dostała się na laminat podczas pracy, usunąć niezwłocznie, nie później niż w ciągu godziny. Biorąc to pod uwagę, warto pomyśleć o możliwym leczeniu przyszłych połączeń płyt podłogowych kompozycją woskową. Prace instalacyjne należy wykonywać ściśle według technologii, z dodatkowym sprawdzeniem elementów „zamka” zamontowanych płyt pod kątem braku zakłócających cząstek obcych i uszkodzeń ich konstrukcji. Zmontowane złącza należy zagęścić uderzeniami młotka zgodnie z powyższymi zasadami, a następnie sprawdzić wzrokowo pod kątem obecności szczeliny. Szczeliny, które pojawiają się na używanej podłodze laminowanej, ze względu na ich rozmiar i czas pojawienia się, mogą podpowiedzieć uważnej osobie, jak je wyeliminować. Jeśli szczeliny te pojawiają się w sezonie grzewczym, szerokość ich „otworu” jest niewielka, a czasami znikają, to przyczyną pojawiania się takich szczelin jest najczęściej niska wilgotność powietrza w danym pomieszczeniu. Ich pojawienie się można wyeliminować włączając odpowiednie nawilżacze. Jeśli wraz z pęcznieniem wykładziny pojawią się szczeliny, może to wskazywać na brak lub wypełnienie „odkształcalnej” szczeliny na obwodzie pomieszczenia. Może się to zdarzyć z różnych powodów:
- pierwotna szczelina w punktach styku wykładziny z podłogą została nieprawidłowo ułożona;
- Materiał podłogowy nie był wystarczająco starzony w mikroklimacie tego pomieszczenia.
W takich przypadkach konieczne jest przycięcie paskówpodłogi przylegające do ścian w celu przywrócenia wymaganej szczeliny obwodowej. W przypadku, gdy zawiedzie „zamek” łączący dwie płyty lub pojawi się poważna szczelina na skutek wnikania wody, uszkodzenie można naprawić za pomocą odpowiedniego uszczelniacza lub szpachli, dopasowanej do płyt stropowych. Aby przeprowadzić takie naprawy, konieczne jest:
- powierzchnie przylegające do szczeliny, a sama szczelina powinna być dokładnie oczyszczona z pyłu i obcych wtrąceń;
- krawędzie laminatu, pozostawiając szczelinę po obu stronach, uszczelnić taśmą malarską;
- Usuń lukę z wybraną substancją do naprawy, stosując ją poziomo z płaszczyzną pokrycia podłogowego.
Po wyschnięciu nałożonej szpachli przyklejamy taśmęnależy usunąć, złącze dokładnie oczyścić i przetrzeć. Z punktu widzenia możliwej i niezbędnej elastyczności tej substancji, do takiego zastosowania bardziej odpowiedni byłby uszczelniacz. Jeżeli podczas ładowania podłogi laminowanej słychać odgłosy podobne do chrzęszczenia, oznacza to, że pewna „blokująca” część elementów laminatu z jakiegoś powodu zaczyna słabnąć lub zawodzić. Należy zwrócić na to szczególną uwagę i zidentyfikować złącze powodujące trzaskanie oraz przyczyny, które je powodują, aby szybko wyeliminować ewentualne pojawienie się szczelin i innych przykrych konsekwencji.
