Współczesne życie ustanawia swoje mieszkaniastandardy. Do niedawna za normę uważano posiadanie przynajmniej kuchni, sypialni i salonu w przestronnym mieszkaniu. Ten zbiór nie jest dla wielu aksjomatem. Zastanówmy się, jakie kanony służą do stworzenia wnętrza salonu połączonego z kuchnią.
Dzięki odpowiedniemu planowaniu możesz przekształcić kuchnię i salon w jedną ergonomiczną przestrzeń.
Zmiana układu
Przykład układu połączonej kuchni i salonu.Jeśli tak przewidziano w planie mieszkania, właścicielom pozostaje jedynie wybrać odpowiednią aranżację wnętrza. Częściej jednak zdarza się, że kuchnia planowana jest jako niezależne pomieszczenie. Rozważając, czy warto podjąć się takiej przebudowy, należy rozważyć zalety i wady (lub zalety i wady takiego kroku). Zwykle osoba odwiedza kuchnię nie częściej niż dwa razy dziennie. Kobieta przygotowująca jedzenie dla wszystkich członków rodziny spędza w kuchni 4 godziny, czyli znaczną ilość czasu osobistego. Byłoby zaskakujące, gdyby kobieta chciała spędzić ten okres życia w ciasnej przestrzeni, bez mebli i sprzętów, jakimi jest nowoczesne wnętrze kuchni. Dlatego nie należy zaniedbywać wszelkiego rodzaju środków, które przekształcą kuchnię w strefę ergonomiczną, a nawet wygodną psychicznie. Należą do nich dodanie balkonu, a następnie jego zaizolowanie, przeniesienie lodówki do przedpokoju itp. Zastanówmy się, w jakich sytuacjach wnętrze kuchni połączonej z salonem jest w pełni uzasadnione:
Rodzaje układów kuchni.
W żadnej sytuacji nie należy tego ignorowaćRzecz w tym, że na przebudowę zawsze zgadza się WIT. W takim przypadku konieczne jest nie tylko zabezpieczenie części nośnych mieszkania przed zawaleniem, ale także zapewnienie, że sprzęt kuchenny pozostanie na swoim miejscu, czyli tam, gdzie planowano go umieścić. Wróć do treści</a>
Najważniejsze warunki zagospodarowania przestrzennego
Połącz kuchnię z salonem —to połowa sukcesu, najważniejsze jest to — w celu zidentyfikowania stref funkcjonalnych na połączonym terytorium. Przyjrzyjmy się, jakie techniki są do tego stosowane. Łuki i pomosty. Usuwając przegrodę, można uniknąć częściowego uszkodzenia małej przegrody, która będzie służyć jako ekran w obszarze przygotowywania posiłków. Można go również zaprojektować w formie szerokiego łuku, który stworzy wyraźną granicę pomiędzy kuchnią a strefą dzienną.
Aby podzielić przestrzeń kuchenną isalonie, użyj blatu barowego. Stylizowany kontuar barowy. Na granicy dwóch stref (zwykle kuchni i jadalni) znajduje się klasyczna wersja blatu barowego, który często kupowany jest w komplecie z zestawem kuchennym. Czasem wykonuje się go z kawałka ściany, do którego mocowany jest blat. Czasami półprzegrodę wykonuje się z kamienia, szkła, drewna lub cegły. Urządzenia oświetleniowe pełnią rolę dodatkowej kurtyny świetlnej, wizualnie wyznaczając pomieszczenia. Stoisko stanowiące granicę stref jest wygodne w użytkowaniu zarówno w gronie rodziny, jak i podczas przyjmowania gości. Może również pełnić funkcję dodatkowej powierzchni roboczej. Blat barowy, który uczestniczy w zagospodarowaniu przestrzeni kuchni i salonu, jest najpopularniejszą opcją ze względu na łatwość aranżacji, wszechstronność i estetykę. Jadalnia. Jadalnia pełni funkcję naturalnej przegrody między kuchnią a salonem, ponieważ przytulna grupa do rodzinnych posiłków, złożona z masywnego stołu, krzeseł i bufetu, znajduje się dobrze obok kuchni i części wypoczynkowej. Lampy lub jedyny w swoim rodzaju abażur nad ramką nie tylko zapewnią oświetlenie zaostrzające apetyt, ale także spełnią rolę kurtyny świetlnej pomiędzy kuchnią a salonem.
Jeśli pozwala na to miejsce, obróć swójkuchnia na „wyspie” — umożliwi to wszystkim członkom rodziny wspólne gotowanie obiadu. Wyspa kuchenna. W rosyjskich kuchniach pomysł dekoracji wyspy w kuchni nie zakorzenia się dobrze. Ułożenie kuchenki, zlewu i blatu kuchennego nie wzdłuż jednej ściany, a na osobnym stole pozwala na swobodne siedzenie w kuchni, gdzie dwie osoby mogą mieć trudności z obróceniem się. Problemem jest tu nie tylko brak miejsca, ale także ograniczony dostęp do sprzętu i powierzchni roboczych. Montaż wyspy kuchennej pozwala wszystkim członkom rodziny usiąść w kuchni i wspólnie pracować nad pracami domowymi. Oczywiste jest, że jego instalacja wymaga nieco więcej miejsca niż w kuchni o standardowej wielkości. Ale na przestronnej przestrzeni nie tylko stanie się symbolem jednoczenia domowników, ale w naturalny sposób oddzieli różne strefy. Następnie w kierunku salonu może wyglądać jak lada barowa. Miękki kącik. Umieszczenie sofy na styku stref tyłem skierowanym w stronę kuchni — opcja charakteryzująca się dostępnością i bezpretensjonalnością. Dla kogoś siedzącego na miękkim siedzisku przestrzeń kuchenna staje się niewidoczna, bo nie wpada w jego pole widzenia. Niezbyt obszerny regał lub wydłużona szafka za sofą całkowicie podkreślą strefę relaksu. Regały. Nowoczesny regał na granicy dwóch stref pojawi się jako element funkcjonalny i wyrazisty. Drobne przedmioty, czasopisma, wazony, komplety naczyń i lampy umieszczone na jej półkach będą jednocześnie ozdobą kuchni i salonu, a jednocześnie je od siebie oddzielą. Tutaj należy zwrócić szczególną uwagę na zamocowanie takiej dekoracji. Wykładzina podłogowa. Zastosowanie różnego rodzaju powłok na powierzchni podłogi w projekcie salonu i kuchni może pełnić rolę bardzo wyraźnego wyznacznika stref. W kuchni najlepszą opcją byłaby odporna na wilgoć wykładzina podłogowa. Może to być dobrej jakości linoleum i oczywiście płytki. Ta ostatnia w dużej mierze spełnia wymogi praktyczności i dekoracyjności. W salonie najczęściej spotykany jest laminat, wykładzina (już nie tak popularna), gres porcelanowy (ale o innej fakturze i wzorze niż w kuchni). Nowoczesne płytki podłogowe pozwalają dość stylowo ozdobić połączoną przestrzeń. Wielopoziomowa powierzchnia podłogi. Jeszcze potężniejszy niż odmiany podłóg jest wielopoziomowy system podłogowy, który oddziela obszary. Aby wyizolować przestrzeń kuchenną, podnosi się w niej powierzchnię podłogi o 10 lub 15 cm. Taki system podłogowy ma dodatkową zaletę: pod nim łatwo jest ukryć okablowanie wodociągowe i odpływowe, co staje się szczególnie ważne przy budowie wyspy. Mobilne ekrany i partycje. Ekrany harmonijkowe są zwykle stosowane jako tymczasowy sposób podziału pomieszczeń. Świetnie sprawdzają się na przykład w przypadku niespodziewanych gości, gdy w kuchni panuje bałagan. Wróć do treści</a>
Światło jako separator
Przestrzeń można także podzielić sufitamioczy. Podczas oświetlania połączonej kuchni lampami sufitowymi mogą znajdować się reflektory z ukierunkowaną wiązką światła na obszar pieca (zwykle są one wbudowane w okap) i stół roboczy. Jasny strumień światła nad jadalnią lub blatem barowym skutecznie oddziela przestrzeń kuchenną od salonu. Oprócz oświetlenia ogólnego, w przedpokoju powinno być także oświetlenie przyćmione dla miękkiego narożnika w postaci lampy podłogowej, oprawy niskosufitowej lub lampy. Stworzy atmosferę prywatności i spokoju w strefie rekreacyjnej. Wróć do treści</a>
Idea separacji kolorów
Kolorystyka połączonych pokoi powinnapodkreślić jedność stylu w całej przestrzeni. Jednocześnie poprzez różnorodne odcienie kolorów i faktur osiągają identyfikację stref jako niezależnych obiektów we wnętrzu.
Tabela kompatybilności kolorów.Ważne jest przestrzeganie zasad, które pomogą osiągnąć równowagę pomiędzy odcieniami bogatymi i neutralnymi, jednobarwnymi i kontrastującymi, ciepłymi i zimnymi. Jeśli w kuchni jest wystarczająco dużo światła słonecznego, uzupełnią je ciepłe odcienie ─ żółty, pomarańczowy, brzoskwiniowy, czerwonawy. Tworzą delikatną atmosferę gościnności. Gdy otwory okienne skierowane są na stronę północną lub nie ma wystarczającej penetracji bezpośredniego światła naturalnego, nacisk kładzie się na sztucznie stworzone oświetlenie. Szczególnie efektownie prezentuje się na tle ponurych ścian utrzymanych w chłodnych kolorach. Spokojne kolory w pomieszczeniu (szare i brązy), wsparte zrównoważonym, równomiernym światłem, zapewniają komfort i relaks. Elementy konstrukcyjne w jasnych kolorach rozcieńczą kolorystykę nutami radości i życia. Powyższe wskazówki pomogą uniknąć błędów domowym rzemieślnikom, którzy chcą połączyć dwa pomieszczenia do różnych celów, tworząc jednocześnie strefy z udaną kombinacją dekorów.
