To stylowe mieszkanie o powierzchni 69 mkw. м построена в Москве российскими архитекторами. Здесь нет ни одной лишней детали. И вы никогда не угадаете год ее создания. Потому что она «вечно модная» Студия, в которую трансформировалась маленькая двухкомнатная квартира, представляет собой цельный, почти скульптурный объем без единой лишней детали. Перед нами полифункциональный пространственный объект, созданный по бескомпромиссным законам конструктивистской архитектуры. Арсений Борисенко, Петр Зайцев, архитекторы: «В процессе работы над этим проектом мы встречались с хозяйкой всего трижды (причем третий раз – уже при сдаче объекта) и оформили все фактически на свой вкус. Мы оказались предоставлены самим себе, что редко бывает. Поверхности, не облицованные деревом, окрашены в белый цвет. Все пространство квартиры условно разделено на три объемные зоны, сложно взаимодействующие между собой. Освещение предполагает три сценария. Кроме традиционного яркого верхнего освещения предусмотрена и мягкая ночная подсветка: неоновые лампы встроены в потолочные короба, закрывающие бетонные ригели. Предусмотрена и локальная подсветка: торшеры и настольные лампы. Окна закрыты плотными светлыми шторами – такими же, как те, что закрывают гардеробный шкаф. Балкон площадью 2,2 кв. м был остеклен, в нем сделано новое напольное покрытие (керамогранитная плитка, как и в части студии). Кровать, барная стойка и стулья изготовлены по нашим эскизам. Эта мебель весьма функциональна. Например, барная стойка прячет в себе мини-бар. В данном проекте впечатление цельности и гармоничности достигнуто за счет умелого подбора цветовых решений, минимизации предметов обстановки и создания специально для этого интерьера предметов мебели». «Много дерева и современный дизайн» – на основании этой краткой формулировки молодой хозяйки квартиры архитекторы Арсений Борисенко и Петр Зайцев (архитектурное бюро za bor) создали проект, воплощенный затем в реальность без каких-либо дополнительных вмешательств со стороны заказчицы. Современность концепции выражена в просторной, студийной планировке, интересной работе с объемами и отказе от мелочного украшательства. Дерево доминирует в отделке в двух ипостасях. Это золотистый дуб и почти черный венге. Живая текстура и взаимный контраст этого тандема подчеркивают выразительность скупых линий и широких плоскостей, создают ощущение тактильного удовольствия и природной теплоты. Укрупненные пластические формы, объединившие мебель с вертикальными и горизонтальными плоскостями, сбивают масштаб, в сочетании с зеркалами создают перспективную игру, но вместе с тем привязаны к четким функциям. Поскольку внутренних перегородок между зонами больше нет (в отдельные помещения выделены только санузел и входной тамбур), роль зонирующих элементов выполняют мебель и приемы отделки. Границы между функциональными локусами заданы конструктивными деталями дома – резко выступающими потолочными ригелями (50 см) в простенках между окнами. К ним тяготеют два основных зонирующих предмета мебели: объемная барная стойка, замыкающая зону кухни-столовой за диваном, и кровать-подиум, спинка-перегородка которой отделяет зону сна от гостиной. Репрезентативные зоны расположены возле окон: расчет сделан не только на хорошую инсоляцию, но и на первоочередное попадание в поле зрения. Так, прямо напротив входной двери в студию находится гостиная с удобным низким диваном. Несколько шагов вперед дают возможность увидеть все три окна и боковые зоны: прямоугольный обеденный стол слева и туалетный навесной столик (с длинным зеркалом над ним), располагающийся справа. Рабочая зона кухни и стеллаж для хранения вещей тактично скрываются в глубине: шкаф – за длинным занавесом вдоль стены квартиры справа; кухонный фронт, расположенный в линию, – в нише за выступом перегородки слева. Таким образом, основной акцент восприятия пространства сделан на отдыхе и обстановке, рассчитанной на неспешное созерцание. 
Chociaż następujące kształty ortogonalne byłybyW tym całkiem uzasadnionym przypadku (ściany zewnętrzne mieszkania to wyraźny prostokąt o proporcjach 1:1,5) architekci postanowili przezwyciężyć statykę i „przyciąć” podłogę wnętrza o przekątnej pod kątem około 12 stopni. Po jednej stronie znajdują się tereny rekreacyjne, których podłogę zdobią złote deski parkietowe, jakby promienie słońca zawsze jasno oświetlały tę część mieszkania. Z drugiej strony, bliżej wejścia, posadzka jest wyłożona gresem w kolorze antracytu, co ma również sens praktyczny. Przekątna zaczyna się w środku ściany końcowej zamykającej kuchnię z jadalnią i opiera się o wezgłowie łóżka, które obróciło się do niego pod kątem prostym (kąt między przekątną a podium jest nieco inny niż prawy jeden (poprawka została dokonana przez autorów z uwzględnieniem specyfiki percepcji wzrokowej). Pozycja podium jest zgodna z ruchem ukośnym w kierunku wezgłowia. Ta ostatnia to szeroka płaszczyzna sięgająca sufitu i ustawiona pod kątem w stosunku do ściany nośnej. Wszystkie powierzchnie konstrukcji licowane są tym samym materiałem (deska parkietowa wenge), a przegroda między wezgłowiem a regałem, zawieszona zasłoną, zakrywa aż do sufitu solidnym lustrem. W głębi pomieszczenia pojawia się więc wolumetryczny portal trompe l'oeil, a prowadząca do niego ukośna „ścieżka” sprawia wrażenie większej niż w rzeczywistości odległości i głębi przestrzeni, nawet bez uwzględnienia głębokości „szkło”. Jeszcze dwa lustrzane panele (jeden to jedyne drzwi półki, drugi zamyka przegrodę między oknami jadalni i salonu nad barem) „przesuwając” granice pracowni w dwóch innych kierunkach. 
Ściany końcowe są w tym samym kolorze co podłoga:przy oknach są wykończone tą samą złotą deską; przy kuchni i nad łóżkiem - deska parkietowa wenge. Na suficie gra kolorowych płaszczyzn jest skomplikowana. Masywne poprzeczki wszyte są w szerokie pudła z płyt gipsowo-kartonowych. Sufity między nimi od strony okien wykończone jasnym drewnem. A „ciemna strona” sufitu jest usunięta (w tym celu zbudowali konstrukcję, która została osłonięta płytą wenge) i niejako przecięta białymi „belkami” sufitowymi. Przestrzeń wewnętrzna składa się więc niejako z dwóch dynamicznie połączonych ze sobą części. W efekcie powstaje iluzja ruchu, „pracy” struktur, a sposób dopasowania kolorów wyznacza nowe postrzeganie brył i wnętrza jako całości. Konstrukcje wolumetryczne na sufitach umożliwiły ukrycie przewodów, wbudowanie systemu nagłośnieniowego oraz oświetlenia nad barem. Oświetla mieszkanie kilkoma systemami szynowymi przymocowanymi wzdłuż okna, szafki, w obszarze obramowań kolorystycznych. Integralność prezentowanego wnętrza świadczy o zaletach architektonicznego podejścia do projektowania nawet niewielkiej przestrzeni. To on umożliwił osiągnięcie prawdziwie artystycznej syntezy w rozwiązywaniu praktycznych i artystycznych problemów. 
"Łóżko okrętowe (obszerne meble w mieszkaniu)mała powierzchnia) – czy nie jest to zbyt nieuzasadnione zaśmiecanie przestrzeni?” - takie pytanie wydawało się kiedyś czysto retoryczne, bo odpowiedź na nie wydawała się oczywista: taki krok w małym mieszkaniu jest nie do przyjęcia. W tym przypadku staranny dobór detali, minimalizacja ich kształtów pozwoliła architektom nie tylko na uwzględnienie w całości imponującej objętości łóżka podium, ale także na uczynienie z niego akcentującego elementu całej kompozycji. Oparty jest na metalowej ramie obszytej deską parkietową wenge. Wymiary podium to 2x3 m, jednak ze względu na niewielką wysokość (35 cm) i ton zbliżony do płytek podłogowych nie wygląda na nieporęczne. Wysoki (1,6 m) tył podnóżka pełni funkcję strefową, a także służy jako panel, do którego przymocowane są telewizory LCD od strony salonu i samego łóżka. Jednocześnie dzięki odwróceniu łoża i lekkiemu skosowi nie wygląda masywnie. Zagłówek, przechodzący w ścianę, a następnie w sufit, to technika, która umożliwiła zacienienie rzeczywistego rozmiaru przedmiotu, jakby go rozpuścić i jednocześnie zarysować granice miejsca do spania. Tak więc bez ścian bocznych i baldachimu łóżko jest postrzegane właśnie jako osobna bryła architektoniczna, a nie jako banalna płaszczyzna.
Petr Zaitsev Architekci - Arsenij Borisenko, Piotr Zaitsev Biuro architektoniczne za bor ul. Sharikopodshipnikovskaya 38/1, Moskwa, Rosja +7 495 922 90 60
