Współcześni architekci i projektanci wprojektując wnętrza użyteczności publicznej i mieszkalne stale zajmują się projektowaniem tekstyliów, tworząc unikatowe przedmioty, produkty i przedmioty ze składnikiem tekstylnym i to często w znacznej ilości. Projektowanie mebli tekstylnych i wyposażenia wnętrz osobno nie posiada wielkiej potęgi architektury. Jednak wraz z nim tworzy środowisko architektoniczno-projektowe, które może mieć wpływ na człowieka ze względu na bezpośredni związek między nim a architekturą pod względem komfortu i niuansów oddziaływania emocjonalnego. Na przykład w architekturze tekstylnej różnorodność opcji włączania miękkich materiałów do ogrodzenia jest szczególnie duża i zmienia się w ekstremalnych granicach - od miejsca lekko pokrytego baldachimem do pomieszczeń całkowicie zamkniętych wielowarstwowymi ścianami. 
Książka Anny Aleksandrownej Gavrilina -architekt, projektant i pedagog – wyróżnia się kompleksowym uwzględnieniem wszelkich form istnienia tekstyliów w architekturze i projektowaniu przestrzeni zewnętrznych i wewnętrznych. Tekstylia służą do ogradzania konstrukcji i wypełniania wnętrz budynków kapitałowych, prefabrykowanych konstrukcji ruchomych, tymczasowo użytkowanych pawilonów, namiotów i lekkich wiat. Materiały miękkie są szeroko stosowane w produkcji, rolnictwie, reklamie, dekoracji świątecznych i tak dalej. Rozdział 13 obejmuje podstawy projektowania tekstylnego wnętrza. Obejmują one:
- potencjał tektoniczny tekstyliów w wymyślnym rozwiązaniu środowiska architektonicznego;
- cechy percepcji tekstyliów w elementach środowiska;
- społeczne punkty odniesienia w elementach konstrukcyjnych tkaniny środowiska architektonicznego.
Składnik tekstylny nadaje im własną specyfikęwzajemne połączenie ze względu na fakt, że tradycyjne konstrukcje i materiały budowlane tworzące sztywne formy różnią się pod wieloma względami od tekstylnych - miękkich i plastikowych. Rozważane są warunki do stworzenia integralnego systemu. Włącznie z:
- warunek stworzenia spójnego systemu "jedności różnych";
- warunek zgodności "ilości tekstyliów" ze specyfiką konstrukcji składowych;
- warunek wstępnego ustalenia mobilności ARCHTEX w jednej strukturze.
Tekstylia w strukturze elementów środowiska architektonicznego są rozpatrywane osobno:
- złożone połączenie elementów w strukturze wnętrza;
- tekstyliów w strukturze ogrodzeń, środków oznaczania przestrzennego, mocowania, łączności i podziału;
- Tekstylia w składzie elementów napełniania środowiska;
- projekt włókienniczy w kompozytowych połączeniach elementów dekoracyjnych.
Oprócz poszukiwania estetycznej wyrazistościelementów otoczenia w strukturze metodologii i znaczenia projektowania proponuje się uwzględnienie odnowionego postrzegania przestrzeni ze szczególnym podejściem do składnika tekstylnego i zrozumienia jego roli i możliwości w kształtowaniu środowiska życia. Książka obejmuje szeroko tematykę tekstyliów - od wpływu środowiska i krajobrazu na wykorzystanie tekstyliów w środowisku architektonicznym po realizację projektów dekoracji tekstyliów. Treść książki daje podstawę do indywidualnego podejścia w poszukiwaniu nie tylko rozwiązania wolumetryczno-przestrzennego, ale także stworzenia przewidywalnego, emocjonalnie odbieranego środowiska architektonicznego. A zasady metodologiczne przedstawione w książce były testowane przez dziesięć lat w procesie nauczania w Wyższej Szkole Projektowania Środowiskowego Moskiewskiego Instytutu Architektury. Podręcznik można kupić w „Sklepie architekta” (ul. Kuznetsky Most, 13. Wejście od ul. Rozhdestvenka). 
