Pracując ze ścianami, wszyscy to wiedzą wcześniejjak postępować z ostatecznym projektem, powinny być przygotowane. Aby to zrobić, muszą być otynkowane. Ale przed przyklejeniem ściany własnymi rękami, trzeba zdecydować, co z nią zrobimy w przyszłości: czy będzie to malowana, czy tapeta będzie na niej przyklejona. 
Możliwe jest tynkowanie ścian własnymi siłami, zprzestrzeganie pewnych zasad. Proces miażdżenia ścian można przeprowadzać niezależnie, bez połączenia specjalistów. Kit może być mieszaniną przygotowaną lub suchą. Pomimo wybranego rodzaju materiału podstawą jego przygotowania jest zawsze olej lniany. 
Schemat przygotowania masy szpachlowej. Za pomocą szpachli można wypoziomować ścianę lub inną powierzchnię pokrytą emalią lub farbą olejną. Ten materiał oznacza cienkie nałożenie, w przeciwieństwie do innych suchych mieszanek, które nakłada się na grubość co najmniej 1 mm. Po wyschnięciu powierzchni staje się gładka i gładka. Wybór rodzaju szpachli powinien opierać się na charakterystyce pracowni. Marka KR to pospolita szpachla, wytwarzana w pomieszczeniach o umiarkowanej wilgotności. Marka VH jest przeznaczona do pomieszczeń o podwyższonym poziomie wilgotności. Ostatnio wzrosło zapotrzebowanie na takie wypełniacze, jak VETONIT. Wynika to z kilku powodów: 
Putty Vetonit jest wysokiej jakości.
Traktowanie ściany na tapetę
Poradzono sobie z układaniem ścian tak, aby po tapetowaniu nie odsuwały się od powierzchni, ale były bezpiecznie przytrzymywane. 
Schemat tynkowania ścian. Pod kitem przygotowywana jest również płaszczyzna ściany. W tym celu najpierw jest otynkowany, a następnie zagruntowany. Dopiero potem nakłada się warstwę o grubości 2 mm roztworem kitu. Wszystkie działania są następujące:
Eksperci zauważają, że proces przetwarzania ścianypowinien zaczynać się od lewej krawędzi. Każda kolejna warstwa pokrywa się nakładaniem. Natychmiast warto zwrócić uwagę: aby wyrównać idealną ścianę własnymi rękami, jeden raz nie wystarczy. Wynika to z faktu, że podczas nakładania mieszaniny za pomocą szpatułki narzędzie opuszcza pasek. 
Schemat prawidłowego tynkowania powierzchni. Do pracy z narożnikami wewnętrznymi i zewnętrznymi użyj szpatułki o kątowym kształcie. Podczas tego procesu roztwór nakłada się na krawędź ściany, po czym jest "rozciągany" na całej powierzchni. Aby uniknąć pęknięcia powłoki, warstwa nałożonego szpachlówki nie powinna być większa niż 0,5 cm, w przeciwnym razie może nawet nie mieć czasu na wyschnięcie do końca. Aby wszystko dokładnie wyschło, ściana nie jest dotykana przez 12 godzin. Po wyschnięciu powierzchni powinieneś poradzić sobie z jej wyrównaniem. Będzie to wymagać papieru ściernego. Dłoń trzymająca taki materiał jest wyjątkowo uciążliwa, poza tym ręczna obsługa grozi pojawieniem się wgłębień lub wgnieceń na powierzchni. Dlatego do tej procedury używa się specjalnego uchwytu. Następnie ściana własnymi rękami jest zagruntowana i nakładana jest następna warstwa szpachli. Ale tutaj już warstwa musi być dość cienka, ponieważ ma na celu skorygowanie podstawowej. Po wyschnięciu drugiej warstwy ściana może być ostatecznie zagruntowana. A gdy tylko potraktowana powierzchnia wyschnie, zacznij pracę z tapetą. Powrót do spisu treści</a>
Jak tynkować ściany do malowania
W takim przypadku należy natychmiast zachować cierpliwość,ponieważ kit powinien być wykonywany ostrożniej i ostrożniej. Farba nie może ukryć wad powierzchni ściany, jak tapeta, wręcz przeciwnie, będzie je podkreślać. Jeśli zaangażowany jest nowo przybyły, lepiej jest użyć farby na bazie wody zamiast emalii do malowania ścian, ponieważ nadal będzie on w stanie ukryć minimalne błędy. Im więcej warstw, tym gładsza będzie ściana. Ale najważniejsze, żeby nie przesadzić. Metoda obróbki ściany w tym przypadku jest podobna do poprzedniej metody, która jest przeznaczona do tapet. Tylko w tym przypadku szpatułka nie zajmuje więcej niż 60 cm, a specjaliści mają mały sekret: w celu uzyskania idealnie płaskiej powierzchni, gdy szwy są przetwarzane z łopatki, używana jest zwykła lampa. Oznacza to, że urządzenie zostaje wyprowadzone na powierzchnię i, widząc wszystkie defekty, wypoziomuje ściany. Jeśli chcesz pracować tylko z pewną częścią ściany, nie należy dotykać reszty powierzchni. Jeśli istnieje stara powłoka (wszystkie te same farby), należy ją usunąć szpachelką. Następnie miejsce jest starannie mielone i shpaklyuetsya. Bardzo ważne jest, aby wiedzieć, że jeśli są pęknięcia, to najpierw są piaskowane, a następnie krojone wężem. Ta procedura zapewnia "powstrzymanie" pęknięcia. Oczywiście, ta metoda na zawsze nie pomoże, ale potrwa jeszcze przez jakiś czas, zwłaszcza jeśli ściana nie jest poddawana poważnym obciążeniom mechanicznym, na przykład, wiszące półki, gzymsy lub obrazy. Powrót do spisu treści</a>
Leczenie za pomocą rogu ściennego: zalecenia
Jak wspomniano powyżej, możliwa jest praca z narożnikamiza pomocą szpachelki narożnej. Ale jeśli nie ma możliwości zakupu takiego narzędzia, możesz użyć alternatywnej metody. W tym celu potrzebny jest profil gipsowy lub malarski. Przed przystąpieniem do wyrównywania jest przyklejony do narożnika. Ale od razu warto wspomnieć, że jeśli ściany mają być malowane, to ta opcja nie jest najlepsza. Dlatego możesz użyć innej metody. Podczas nakładania szpachli na narożnikach nakłada się nieco więcej mikstury, a po jej wyschnięciu papier ścierny służy do poziomowania. Bez względu na rodzaj podłoża, nie należy lekceważyć masy szpachlowej. Ponadto, im więcej nierówności lub szczelin na ścianie (na przykład podczas dekorowania ścian płytami gipsowymi), tym ostrożniej należy się z nimi obchodzić. W procesie eksploatacji ściany takie obszary problemowe mogą powodować pęknięcia i jest w porządku, jeśli na górze są gęste tapety, które mogą się ukryć. Ale co z farbą, na której wszystko to wyraźnie się pojawia. Przed nałożeniem masy szpachlowej powierzchnię początkową należy starannie oczyścić z wszelkiego rodzaju zanieczyszczeń i pyłu, a najlepiej odtłuścić specjalnymi narzędziami. Jeśli praca jest wykonywana po raz pierwszy, lepiej najpierw wykonać test aplikacji na ukrytym odcinku ściany lub na innej podobnej powierzchni. W końcu nawet najlepsi mistrzowie nie pracowali po raz pierwszy.
