Tynkowanie ścian i ich dalsze szpachlowanie— Są to procedury wyrównywania w celu późniejszego wykończenia dekoracyjnego. Co więcej, pierwszy jest uważany za proces szorstki, a drugi – bardziej subtelne. Proces szpachlowania nazywany jest również polerowaniem ścian.
Prawidłowe szlifowanie narożników.Podczas nakładania nawet bardzo cienkiej warstwy materiału polerskiego nierówności i nierówności nie mogą pozostać na ścianie. Dzieje się tak na skutek pracy szpatułką o ostrych końcach podczas rozprowadzania szpachli i łączenia jednej szpachlówki z innymi. Aby zmniejszyć powierzchnię poziomowania, profesjonaliści zalecają użycie szerokiej szpatułki. Ale nawet w tym przypadku złącza będą nadal zauważalne i wymagają wypolerowania. Po szpachlowaniu ściana musi wyschnąć w ciągu 24 godzin, dopiero wtedy można ją przeszlifować. Należy pamiętać, że po szpachlowaniu ściany nie można gruntować. Szlifowanie ścian należy przeprowadzić bezpośrednio po szpachlowaniu, bez pośrednich etapów prac.
Niż do polskich ścian?
Prawidłowy schemat szlifowania.Ściany można szlifować specjalną szlifierką lub można to zrobić ręcznie. Specjaliści uważają tę drugą metodę za korzystniejszą i wyższej jakości ze względu na możliwość usunięcia nierówności w trudno dostępnych miejscach. Zastosowanie metody polerowania maszynowego jest wskazane tylko wtedy, gdy powierzchnia do wykończenia jest duża, ale w tym przypadku nadal pozostają drobne skazy, które należy następnie przeszlifować ręcznie. Za zalety szlifowania maszynowego uważa się dużą szybkość procesu pracy i wygodę. Minusem jest to, że cena takiej maszyny jest dość wysoka, więc nie ma sensu kupować jej do naprawy tylko w jednym mieszkaniu. W przypadku ręcznej metody fugowania szpachli należy mieć pod ręką siatkę szlifierską lub papier ścierny na bazie płótna. Aby zaoszczędzić pieniądze, lepiej kupić szmergiel walcowany, ponieważ jego zużycie podczas polerowania szpachli jest bardzo wysokie. Aby przymocować materiał ścierny i ułatwić pracę, należy również kupić blok.
Szlifowanie odbywa się ruchem okrężnym.Kupując papier ścierny trzeba zwrócić uwagę na oznaczenia, gdyż stopień uziarnienia ścierniwa odgrywa ważną rolę w pracy szlifowania ścian. Na obcym papierze ściernym pojawi się ikona „p” i cyfry 24-600. Im mniejsza liczba, tym większe ziarna. Do szlifowania szpachli najczęściej stosuje się materiały ścierne o oznaczeniach „r-100”, „r-60” i „r-80”. Jeśli chodzi o krajową produkcję szmergla, jest ona oznaczona literą „n” i cyframi od 4 do 80. Oznaczenie najlepszego papieru ściernego różni się od ogólnie przyjętego oznaczenia. Przez zerowanie mamy na myśli ścierniwo „m-40”. Podczas znakowania szmerglem domowym wraz ze spadkiem wartości cyfrowej zmniejsza się również stopień ścieralności. To odróżnia papier rosyjski od materiału importowanego. Emery ma poważną wadę. Podstawa ma tendencję do zużywania się i szybkiego zużywania się, zatykając się kurzem. Materiał trzeba często zmieniać, dlatego lepiej jest użyć do szlifowania siatki zamiast papieru ściernego. Materiał ten jest droższy niż papier ścierny, ale jego zużycie jest znacznie mniejsze. Siatka oznaczona jest jako importowany szmergiel. Wróć do treści</a>
Polerowanie ścian: proces pracy
Ściany można polerować dopiero po ich ukończeniuwysychanie szpachli. Zanim zaczniesz, zakryj otwory drzwi wilgotną szmatką, aby zapobiec przedostawaniu się kurzu do innych pomieszczeń. Proces szlifowania jest dość zakurzony, dlatego warto pomyśleć o własnym garniturze, którego materiał powinien być gęsty. Konieczne jest również noszenie respiratora, rękawic i ochrony oczu. Szlifowanie ścian można rozpocząć po całkowitym wyschnięciu ostatniej nałożonej warstwy szpachli. Mocujemy papier ścierny do bloku fugującego, przyjmujemy róg jako linię startu i rozpoczynamy pracę. Musisz pocierać lekkimi okrężnymi ruchami, bez naciskania bloku. Lepiej nie przechodzić dwa razy przez to samo miejsce, aby uniknąć zmiany wysokości. Aby sprawdzić jakość polerowania, nie wystarczy przesunąć ręką po czyszczonym obszarze. Lepiej jest skierować mocny strumień światła z latarki lub reflektora na ten obszar pod ostrym kątem. Miejsca ze stwierdzonymi defektami należy wypolerować drobniejszym materiałem ściernym. Należy wziąć pod uwagę farbę, która pokryje powierzchnię po obróbce. Matowy pomoże ukryć pewne nierówności, ale błyszczący będzie wymagał wyższej jakości polerowania. Jeśli ściany zostały szpachlowane stosunkowo wysokiej jakości, a do ostatecznego wykończenia pomieszczenia zostanie zastosowana na przykład tapeta winylowa, wówczas szlifowanie nie może zostać przeprowadzone. Dzięki wysokiej jakości szpachlówkom przygotowawczym nie ma potrzeby całkowitego szlifowania ścian. W takim przypadku możesz skorzystać jedynie z pracy lokalnej. Po szpachlowaniu, jeżeli nie planuje się tapetowania, ściany maluje się warstwą kontrolną. Do farby dodaje się wodę, która następnie jest nakładana na ścianę i nakładana na ścianę, dzięki czemu widoczne są wszelkie nierówności. Niedoskonałości są ponownie szpachlowane, pozostawiane do wyschnięcia i ponownie polerowane materiałem ściernym. Po zakończeniu szlifowania powierzchnie należy oczyścić z kurzu za pomocą odkurzacza. Kolejnym krokiem jest gruntowanie ścian, po czym przyklejamy tapetę lub malujemy.
