Prawie każdy właściciel domu wapartamentowiec, marząc o życiu w spokoju i komforcie, cierpi na hałas dochodzący od sąsiadów. Dzieje się tak, gdy technologia izolacji akustycznej zostanie zerwana podczas budowy. Dźwięki z sąsiednich mieszkań tworzą w Twoim pokoju rodzaj „efektu echa”. Jeśli masz przyjazne stosunki z sąsiadami, możesz dojść do porozumienia i wygłuszyć podłogę w mieszkaniu powyżej. Ale to nie zawsze się sprawdza, więc istnieje inna opcja: Izolacja akustyczna sufitu własnymi rękami i własnym mieszkaniem.
Jeśli po ciężkim dniu w pracy masz ochotęJeśli chcesz mieć ciszę, najlepszym sposobem jest wygłuszenie mieszkania. Wcale nie jest konieczne zapraszanie profesjonalistów do wykonania pracy; może to znacznie zwiększyć koszty finansowe. Całkiem możliwe jest wygłuszenie sufitu własnymi rękami. Przede wszystkim jakość wykonanej pracy będzie zależeć od zastosowanych materiałów dźwiękoszczelnych. Dziś rynek budowlany jest na tyle rozbudowany, że można wybrać okucia o najlepszym stosunku ceny do jakości. Liczne badania pokazują, że odpowiednio dobrana izolacja zmniejsza poziom hałasu 4-5 razy. Efekt izolacji akustycznej uzyskuje się dzięki utworzeniu najczęściej stosowanej „szczeliny powietrznej” pomiędzy podstawą sufitu a arkuszami płyt gipsowo-kartonowych. To właśnie w tej „kieszeni” umieszcza się arkusze dźwiękochłonne.
Rodzaje materiałów dźwiękoszczelnych
Główną funkcją elementów dźwiękoszczelnychpolega na stworzeniu bariery dla fal dźwiękowych, osłabieniu ich lub całkowitej eliminacji. Skuteczność takiej bariery będzie bezpośrednio zależeć od grubości zastosowanych okuć. Wszystkie produkowane dziś elementy izolacyjne można podzielić na kilka grup:
Charakterystyka techniczna materiałów dźwiękoszczelnych.
Taśma ta jest dostępna z samoprzylepnym podłożem, któreznacznie upraszcza jego montaż. Materiał ten jest również przyjazny dla środowiska i ma wysoką elastyczność, ma zwiększoną żywotność i wysokie parametry odpychania wilgoci. Wróć do treści</a>
Narzędzia do pracy
Narzędzia do wygłuszania sufitów:poziomnica, poziomica hydrauliczna, taśma miernicza, nóż, kielnia, szpatułka, wałek, mikser, pojemnik na roztwór. Aby samodzielnie wygłuszyć sufit, potrzebne będą następujące materiały:
- przewodniki;
- klej;
- perforator lub wiertło, śrubokręt;
- śruby, śruby;
- młotek, szczypce, piła do metalu;
- drabina;
- poziom, taśma miernicza;
- szpatułki, szczotki o różnych rozmiarach;
- mieszanina dla shpatlevaniya;
- papier ścierny;
- odpowiedni materiał do izolacji akustycznej.
Wróć do treści</a>
Przygotowanie pułapu do pracy
Aby zobaczyć istniejące wadysufit należy oczyścić ze starej farby, wybielacza, płytek itp. Przede wszystkim konieczne jest zdjęcie starego pokrycia z sufitu, dla niektórych może to być nawet tapeta, a dla innych ‚; po prostu wybielić, usuwa się go szpachelką do podstawy. Procedurę tę wykonuje się w celu zobaczenia wszystkich wad podstawy sufitu, po czym wszystkie wykryte wady należy pokryć szpachlą lub specjalnym uszczelniaczem, co stworzy dodatkową izolację od hałasu wibracyjnego. Następnie przechodzą do pomiarów. Pomiary przeprowadza się w celu jak najdokładniejszego obliczenia objętości materiałów potrzebnych do pracy. Każdy materiał produkowany jest w różnych rozmiarach, dlatego lepiej od razu pomyśleć o tym, jak izolacja zostanie ułożona na suficie, wzdłuż lub w poprzek, ważne jest, aby arkusze były jak najbliżej siebie, aby wyeliminować „mostki” ”, przez który może przemieszczać się dźwięk. Wróć do treści</a>
Metody rozwiązywania problemów z propagacją dźwięku
Izolację akustyczną można wykonać na kilka sposobów. Najczęstszym rozwiązaniem jest montaż poszycia z płyt gipsowo-kartonowych na materiałach dźwiękochłonnych.
Schemat izolacji akustycznej sufitu.Montaż konstrukcji ramy rozpoczyna się od montażu profilu prowadzącego, który jest instalowany na obwodzie podstawy sufitu za pomocą śrub lub kołków. Z dołączonego profilu wykonuje się wcięcie równe szerokości użytego materiału i mocuje się węższy pasek. Umożliwi to dodatkowe zabezpieczenie arkusza izolacyjnego. Po zakończeniu montażu ramy można rozpocząć układanie izolacji arkuszowej, która jest wszyta na wierzchu za pomocą płyt wiórowych lub, co jest znacznie częstsze, za pomocą arkuszy płyt gipsowo-kartonowych. Po zamontowaniu płyt kartonowo-gipsowych (są mocowane za pomocą wkrętów samogwintujących), złącza są pokrywane masą dźwiękochłonną (uszczelniaczem). Po całkowitym wyschnięciu szczeliwa sufit jest zagruntowany, pokryty warstwą szpachli i wykonuje się wykończenie. Jeśli warstwa dźwiękochłonna ma być wykonana z materiału walcowanego, należy ją zamontować przed zbudowaniem ramy. Zwykle jest produkowany z warstwą kleju. Ale jeśli go tam nie ma, użyj specjalnego kleju, który rozcieńcza się zgodnie z instrukcją. Z rolki wycina się kawałek o wymaganej długości i przykleja go do kleju nałożonego wcześniej wałkiem na sufit. Materiał układa się na ścianach z marginesem około 2-3 cm. Nie ma potrzeby układania samych arkuszy izolacyjnych, należy je układać od końca do końca. Podczas klejenia arkusza izolacyjnego należy uważać, aby nie utworzyły się pęcherzyki powietrza. Może to również pomóc w przewodzeniu dźwięków. Po zamontowaniu izolacji płytowej montuje się wąskie listwy zabezpieczające płyty gipsowo-kartonowe. Istnieje inna metoda izolacji akustycznej w mieszkaniu za pomocą zwykłego sufitu napinanego wykonanego z tkaniny lub folii. Ta metoda wygłuszenia jest optymalna w naszych mieszkaniach z niskimi sufitami. Jednak wykonanie tej procedury jest niedopuszczalne bez obecności doświadczonych specjalistów, którzy znają wszystkie zawiłości prac instalacyjnych. Jest mało prawdopodobne, aby początkujący w tej branży był w stanie wykonać rozciąganie bez zniekształceń i zmarszczek. Niezależnie od tego, jaki sposób wygłuszenia sufitu w swoim domu preferujesz, musisz pamiętać, że większość sukcesu zależy od jakości wybranych materiałów, które powinny różnić się parametrami dźwiękochłonnymi. Tylko wtedy będziesz mógł cieszyć się wszystkimi rozkoszami spokoju i komfortu, jakie powinno zapewniać osobne mieszkanie, nawet w obecności hałaśliwych sąsiadów na wyższych piętrach.
