Tynk dekoracyjny uważany jest za jeden z najbardziejzłożone i piękne rodzaje dekoracji ścian wewnętrznych. Pomimo niskiego kosztu materiałów do pracy, proces ten jest uważany za dość kosztowny pod względem pracochłonności. W związku z tym dekoracyjny tynk ścienny własnymi rękami będzie Cię kosztować kilka razy mniej, jeśli zdecydujesz się wykonać pracę samodzielnie.
Rodzaje tynków dekoracyjnych: gładkie, strukturalne, tłoczone.
Zalety tynku dekoracyjnego
Istnieje wiele różnych materiałów wykończeniowychpowierzchnie tynkiem dekoracyjnym. Różnią się konsystencją, odcieniami i cechami zastosowania. Aby lepiej zrozumieć, czy ma sens nakładanie tynku dekoracyjnego na ściany, zaleca się rozważenie jego głównych cech:
Tabela porównawcza tynków dekoracyjnych.
Tynk dekoracyjny wytrzymuje zmianytemperaturach i doskonale jest odporny na pleśń. Wymienione cechy umożliwiają zastosowanie tynku dekoracyjnego nie tylko do prac wewnętrznych, ale także do prac zewnętrznych. Jednocześnie nie musisz się martwić, że powłoka ulegnie zniszczeniu pod wpływem zewnętrznych czynników środowiskowych. Zatem brane są pod uwagę główne cechy tej powłoki. Jak już widać tynk ma wiele zalet. Jedynymi wadami, które należy podkreślić, są wysoki koszt procesu i złożoność pracy nad indywidualnymi wzorami. Ale jeśli zdecydujesz się opanować wszystko sam, takie niedociągnięcia nie będą Cię szczególnie martwić. Wróć do treści</a>
Materiały i narzędzia wymagane do pracy
Wykańczanie tą metodą składa się z kilku etapów, z których żadnego nie można wykluczyć z procesu. Powinieneś mieć pod ręką następujące materiały i narzędzia:
Narzędzia do obróbki dekoracyjnejtynk: a – tsikli; b – szczoteczka do paznokci; c – grzebień; g – wałek; d – wałek do szycia; e – młotek krzewiasty. Najważniejszym punktem jest wybór tynku dekoracyjnego. Ma kilka komponentów. Pierwszy składnik — to pigment. Nadaje tynkowi określony odcień. Pigmenty można również kupić osobno. Dzięki temu będziesz mieć możliwość ich mieszania w celu uzyskania pożądanego koloru. Wypełniacze i wszelkiego rodzaju elementy modelujące pozwalają uzyskać ulgę. Im większy udział cząstek wypełniacza, tym większe można wykonać elementy reliefowe (i odwrotnie). Głównymi elementami funkcjonalnymi tynków dekoracyjnych są spoiwa polimerowe. Trwałość przyszłej powłoki będzie zależeć od ich jakości. Z reguły spoiwa zawarte w mieszance tynków mogą być zarówno organiczne, jak i mineralne. Wróć do treści</a>
Przygotowanie powierzchni
Każda sztuka zaczyna się od nichprzygotowanie. Najpierw musisz przygotować powierzchnię. Praca z tego typu wykończeniami nie wiąże się z niczym szczególnie skomplikowanym. Trzeba jednak wziąć pod uwagę i spełnić podstawowe wymagania przygotowawcze. Najpierw musisz usunąć ze ściany wszystkie delikatne resztki zaprawy i innych materiałów wykończeniowych. Następnie należy oczyścić powierzchnię z kurzu i pokryć ją podkładem. Po wchłonięciu należy przystąpić do uszczelniania pęknięć i dużych zagłębień. Zbyt duże pęknięcia uszczelnia się zwykłą zaprawą cementową. Drobne pęknięcia, wgłębienia i pory można pokryć szpachlą.
Przygotowanie ścian pod tynk dekoracyjny.Następnie całą powierzchnię, na której planowane jest nałożenie tynku, należy pokryć specjalną szpachlą cementową. Warstwa nie powinna być gruba, ale nie ma też potrzeby nadawania jej przezroczystości. Nie ma sensu osiągać idealnej równości, ponieważ po udekorowaniu wszystkie drobne wady znikną same. Na szpachlówkę należy nałożyć warstwę tynku. Nie ma potrzeby używania sygnalizatorów, ponieważ nie jest to konieczne. Nie używa się zwykłego tynku, ale takiego, który zawiera zasadniczo ekspandowany wermikulit. Zazwyczaj takie mieszaniny są już sprzedawane w postaci suchej. Przed pracą wystarczy je rozcieńczyć ilością wody wskazaną na opakowaniu i dobrze wymieszać. Po wyschnięciu roztworu należy pokryć powierzchnię podkładem głęboko penetrującym. Po wchłonięciu powierzchnię należy odkurzyć. Należy pamiętać, że jeśli zamierzasz wykonać tynk wenecki, nie musisz gruntować ściany. Najlepszą opcją dla wenecjanina byłoby użycie podstawy z piasku. Aby to zrobić, należy zmieszać niewielką ilość zwykłego piasku kwarcowego z farbą akrylową, dobrze wymieszać kompozycję i dokładnie pokryć nią całą powierzchnię. Będzie to służyć jako główny tynk bazowy. Zamiast piasku możesz także użyć proszku perłowego, ale będzie to kosztować trochę więcej. Wróć do treści</a>
Podstawowe metody stosowania tynku
Można to zrobić, gdy powierzchnia podłoża wyschniezacznij bezpośrednio od tynku dekoracyjnego. Z reguły istnieje wiele rodzajów tynków, które różnią się techniką aplikacji. Z tego powodu warto zastanowić się nad podstawowymi technikami aplikacji, które można z powodzeniem łączyć ze sobą, aby uzyskać pożądany efekt. Zwykle podstawowe nakładanie tynku dekoracyjnego polega na użyciu latarni, pacy i szpatułki. Najpierw musisz zainstalować sygnalizatory wzdłuż krawędzi i bliżej środka, co będzie kontrolować równość nałożonej warstwy. Następnie należy nabrać tynk pacą, nałożyć go oszczędnie na powierzchnię, wygładzić, a następnie za pomocą pacy i szpachli różnej wielkości uzyskać pożądany efekt. Ten rodzaj tynku ściennego jest najprostszy, ponieważ nawet nieestetyczne paski wcięte w warstwę zaprawy będą wyglądać oryginalnie. Uważa się to za klasyczną opcję dekorowania ścian tynkiem.
Metody nakładania tynków dekoracyjnych.Kolejna opcja wykończenia — tynkowanie ścian własnymi rękami za pomocą elementów modelarskich. Można to zrobić albo palcami (chroniąc dłonie zwykłymi medycznymi rękawiczkami lateksowymi), albo za pomocą wałków lub stempli. Modelowanie odbywa się przy użyciu świeżo nałożonej warstwy zaprawy. Ale trzeba to zrobić nie od razu po aplikacji, ale po pewnym czasie, gdy roztwór stanie się elastyczny i bardziej elastyczny. Zwykle dzieje się tak po 10 minutach. Bardzo ważne jest, aby nie tracić czasu, aby nie skończyć się rzeźbą na wyschniętej warstwie zaprawy. Warto zaznaczyć, że modelowanie można wykonać z dodatkiem dodatkowego pigmentu. Z tego powodu tekstura nabierze pewnego rozmycia tonalnego. To da ścianie tajemnicę i abstrakcję. Udane połączenie odcieni może całkowicie odmienić ścianę i stworzyć piękny gradient. Retusz — To kolejny powszechny sposób pracy z tynkiem dekoracyjnym. Odnosi się to do zastosowania określonych pigmentów lub określonych wzorów. Prace wykonuje się za pomocą wałków lub szczotek. Możesz zabarwić tynk według wcześniej przygotowanego reliefu lub możesz wykonać wzór na całkowicie płaskiej powierzchni, który będzie wyglądał ciekawie. Wcieranie tynku odbywa się za pomocą specjalnej gąbki. Można albo pocierać powierzchnię siłą, albo po prostu nałożyć gąbką (np. koralową) na świeżą warstwę roztworu, uzyskując po wyschnięciu ciekawy wzór. Jeśli wolisz pocieranie mechaniczne, najpierw wykonuje się szorstkie pocieranie świeżego roztworu, co określa główną ulgę. Po częściowym wyschnięciu roztworu wykonuje się końcowe pocieranie, które ukryje wszystkie ostre rogi i zaokrągli powstałą abstrakcję. Omówiono zatem główne cechy i metody dekorowania ścian tynkiem. Niezależnie od zastosowanych metod, po zakończeniu prac należy powierzchnię wysuszyć w sposób naturalny, unikając bezpośredniego światła słonecznego, ciepłego powietrza z grzejników, zbyt zimnego i wilgotnego powietrza. Idealnie byłoby otworzyć okna i pozwolić tynkowi przylgnąć do ściany.
